Ook ik moest er aan geloven, de kapper...!

Nǐ hǎo Nǐ hǎo,

Aangezien het inmiddels weer twee weken geleden is, en ik mij toch wel verplicht voel af en toe een update te sturen heb ik besloten weer eens een blog te schrijven over de belevenissen in Zhongguo (China in t Chinees, jaja ik leer wel wat).

Oke, de afgelopen twee weken. Ik heb niet stil gezeten en heb weer van alles uitgespookt. Vooral qua scriptie betreft zit ik op het goede spoor, de docent is in veel gevallen tevreden over mijn werk en heeft er gelukkig nog vertrouwen in. Wekelijks lever ik een nieuw gemaakt stuk in welke we dan (meestal) vrijdag kunnen bespreken tijdens onze skype meeting! Inmiddels ben ik bezig met het 3e ‘’hoofdonderdeel’’ van de 6 dus heb zelf ook het idee dat het goed gaat (ook niet geheel onbelangrijk)

Naast de stage component werk ik natuurlijk ook gewoon mee met het bedrijf. En ik kan jullie meedelen dat ik mijn eerste eigen klant ontvangen heb op het kantoor. Via LinkedIn en email heb ik contact gehad met een man uit Iran, hij kwam voor zaken naar Shanghai en was zodanig geïnteresseerd dat hij tijdens dit bezoek ook Shanghai Metal Corporation wilde bezoeken. Dit was natuurlijk leuk, en nu hopen dat er een order uitkomt!

De laatste paar dagen werd het hier snel warmer, sommige dagen lag de temperatuur rond de 20 graden en was het geen probleem om in een shirtje buiten te lopen. Zo zijn we op een zaterdag ook gaan picknicken bij Meilan Lake. Een meertje aan de rand van Shanghai. (het was verschrikkelijk ver met de metro). Was een gezellig relaxt dagje met onze franse / chinese vrienden.

Ook zijn inmiddels alle etenswaren uit Nederland aangekomen bij de neef van Wei, we hebben dus alweer een paar keer genoten van Nederlandse biefstuk, spareribs en andere snacks. De kroketten, frikadellen en kipcorns staan voor een andere keer op het menu! We hebben dus sinds 7 weken weer is met vork en mes gegeten in plaats van de stokjes. Was ook wel weer is leuk!

Wat ik nu ga vertellen is een van de spannendste belevenissen tot nu toe, aangezien ik hier alweer een tijdje zit, en mijn hoofdhaar steeds meer z’n eigen wil ging lijden werd het toch de hoogste tijd om naar een kapper te gaan.. jaja. Voor Wei was het ook de hoogste tijd dus we besloten samen te gaan. We hebben een tamelijk luxe ‘’schwartzkopf’’’ kapper opgezocht. Eerlijk gezegd vond ik het nog wel even spannend, want het is toch maar afwachten wat ze ervan maken. Ik moet zeggen dat ik redelijk goed uit de ‘’strijd’’ gekomen bent en dat het niet tegen viel. Natuurlijk is er altijd ruimte voor verbetering!!=P De kapper sprak beperkt engels en ik kon wel duidelijk maken hoe kort ik het ongeveer wilde hebben.

We zijn pas ook in het weekend een keer naar People Square Garden gegaan. Het leuke aan dit park in het weekend is dat er honderden ouders / opa’s & oma’s te vinden zijn om daar hun kinderen en kleinkinderen aan te bieden voor een date. Er hangen en liggen overal foto’s / omschrijvingen en voorkeuren van de persoon in kwestie en van een persoon die hierbij gezocht wordt. We gingen met een paar Chinezen dus die konden leuk de omschrijving vertalen. Echt super grappig om te zien, vooral omdat het echt zo ontzettend druk was en dat mensen daar serieus opzoek gaan voor hun zoon of dochter.

Afgelopen dinsdag (24 maart) ben ik met nog 6 buitenlandse stagiaires naar een beurs geweest in Shanghai. Deze beurs heette Intermodal Asia 2015, deze beurs was voornamelijk gericht op de logistieke / transport sector. Veel potentiele klanten van SMC waren hier en het was een interessante beurs voor de afdeling Containers. Voor de stagiaires was het leuk om te zien hoe het er aan toe ging en een dagje rond te kijken. Ook waren er wat Nederlandse bedrijven aanwezig en zijn we naar spreker Joost geweest, nou het kon natuurlijk niet missen dat dit ook een Nederlander was. Ik was weer reuze trots op ons kleine landje dat je ze overal tegen komt en zelfs op zo’n internationale beurs in Shanghai!

Woensdag gingen we dan eindelijk fabrieken bezoeken. Vanaf week 1 werd mij verteld dat we een keer een fabriek gingen bezoeken. Omdat dit (vond ik) erg lang duurde vroeg ik bijna wekelijks hoe het nou zat, het leek mij interessant om te zien hoe die fabrieken hier werken en is te zien wat voor producten we eigenlijk verkopen. We gingen woensdag dus om 7.30 weg bij het kantoor in Pudong (wijk). Samen met de manager Martin, vrouwelijke collega Chloe en een chauffeur van SMC vertrokken we naar Dafeng. Dit was 3 tot 4 uur rijden. De heenweg vloog voorbij en met een paar stops tussendoor zagen we weer is wat anders dan de grote stad Shanghai.

We hebben die dag twee fabrieken bezocht, allebei maakten ze RVS pijpen in verschillende maten kwaliteiten etc. Ik ben eerder naar een grote metaalfabriek in Finland geweest met de HHS, en ik had eigenlijk een zelfde soort verwachting van deze fabrieken. Ik zat er echt volledig naast, de loodsen waren vooral ontzettend groot, maar er stonden onwijs weinig machines, opvallend was het vele handwerk wat iedereen deed, het polishen en in veel gevallen zelfs het buigen werd allemaal met de hand gedaan. (manuren kost hier natuurlijk helemaal niks). Het was leuk om te zien, maar ik had een professionelere fabriek verwacht. Het is knap hoe ze toch zulke aantallen en zulk werk kunnen leveren met zoveel handwerk en in zo’n grote bende. (vond ik)

Tussen de fabrieksbezoeken door gingen we lunchen. Tijdens de lunch waren wij met zijn vieren en schoven er nog 5 managers aan van beide fabrieken. Onderweg naar het restaurant moest er even gestopt worden om een paar flessen Baijiu te halen. En zodra die flessen gehaald worden weet je dat het een pittige lunch gaat worden..:p Voor de mensen die in China geweest zijn, en met groepen lokale zakenmensen gegeten hebben zal dit bekend klinken.

Tijdens het eten vloeit de drank rijkelijk en is het respectvol om te proosten met elkaar. Zo wilde alle managers even proosten met mij, en het is dan de bedoeling dat je jouw glas in 1 keer achterover gooit. Aan het begin kreeg ik een (limonade)glas Baijiu, maar na 1x proosten was die gelukkig leeg en ging ik over op bier en soort icetea. De 3.5% TsingTao (Bier) is stukken beter te doen dan een glas vol Baijiu (+/-40%). De gebruiken tijdens zo’n etentje zijn gewoon erg leuk om mee te maken en om te zien.

Ook wil ik nog even een nieuwe eetervaring toevoegen aan mijn blog, namelijk; tijdens het zakenlijke etentje werd er een bord geserveerd met daarop levende garnalen. Op dit bord lag een plasje Baijiu wat er dus voor zorgde dat de garnalen gedood werden door de alcohol. Als ze geserveerd worden zijn ze dus niet opslag dood maar sterven ze langzaam. Toen deze ‘’dronken’’ zeedieren dus voor mijn neus stonden zag je ze nog bewegen. Je kon ze gewoon al eten en ze smaakte dus ook erg naar de drank. Mijn voornemen om alles te proberen wat voorgeschoteld werd heb ik niet verbroken en zo heb ik er toch twee naar binnen gewerkt.

Foto’s en filmpjes volgen van het weekend denk ik.
Hoe is het eigenlijk in Nederland? Maken jullie nog wat mee?:p